προσκομίζω

Ancient Greek

Etymology

From προσ- (pros-) +‎ κομίζω (komízō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.ko.míz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.koˈmi.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.koˈmi.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.koˈmi.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.koˈmi.zo/

Verb

προσκομίζω • (proskomízō)

to carry or convey to
(middle voice) to bring with one, bring home
(middle voice) to import

Inflection

Present: προσκομῐ́ζω, προσκομῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσκομῐ́ζω	προσκομῐ́ζεις	προσκομῐ́ζει	προσκομῐ́ζετον	προσκομῐ́ζετον	προσκομῐ́ζομεν	προσκομῐ́ζετε	προσκομῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	προσκομῐ́ζω	προσκομῐ́ζῃς	προσκομῐ́ζῃ	προσκομῐ́ζητον	προσκομῐ́ζητον	προσκομῐ́ζωμεν	προσκομῐ́ζητε	προσκομῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	προσκομῐ́ζοιμῐ	προσκομῐ́ζοις	προσκομῐ́ζοι	προσκομῐ́ζοιτον	προσκομῐζοίτην	προσκομῐ́ζοιμεν	προσκομῐ́ζοιτε	προσκομῐ́ζοιεν
	imperative		προσκόμῐζε	προσκομῐζέτω	προσκομῐ́ζετον	προσκομῐζέτων		προσκομῐ́ζετε	προσκομῐζόντων
middle/ passive	indicative	προσκομῐ́ζομαι	προσκομῐ́ζῃ, προσκομῐ́ζει	προσκομῐ́ζεται	προσκομῐ́ζεσθον	προσκομῐ́ζεσθον	προσκομῐζόμεθᾰ	προσκομῐ́ζεσθε	προσκομῐ́ζονται
	subjunctive	προσκομῐ́ζωμαι	προσκομῐ́ζῃ	προσκομῐ́ζηται	προσκομῐ́ζησθον	προσκομῐ́ζησθον	προσκομῐζώμεθᾰ	προσκομῐ́ζησθε	προσκομῐ́ζωνται
	optative	προσκομῐζοίμην	προσκομῐ́ζοιο	προσκομῐ́ζοιτο	προσκομῐ́ζοισθον	προσκομῐζοίσθην	προσκομῐζοίμεθᾰ	προσκομῐ́ζοισθε	προσκομῐ́ζοιντο
	imperative		προσκομῐ́ζου	προσκομῐζέσθω	προσκομῐ́ζεσθον	προσκομῐζέσθων		προσκομῐ́ζεσθε	προσκομῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσκομῐ́ζειν				προσκομῐ́ζεσθαι
participle	m	προσκομῐ́ζων				προσκομῐζόμενος
	f	προσκομῐ́ζουσᾰ				προσκομῐζομένη
	n	προσκομῐ́ζον				προσκομῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προσεκόμῐζον, προσεκομῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεκόμῐζον	προσεκόμῐζες	προσεκόμῐζε(ν)	προσεκομῐ́ζετον	προσεκομῐζέτην	προσεκομῐ́ζομεν	προσεκομῐ́ζετε	προσεκόμῐζον
middle/ passive	indicative	προσεκομῐζόμην	προσεκομῐ́ζου	προσεκομῐ́ζετο	προσεκομῐ́ζεσθον	προσεκομῐζέσθην	προσεκομῐζόμεθᾰ	προσεκομῐ́ζεσθε	προσεκομῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προσκομῐέω, προσκομῐέομαι, προσκομῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσκομῐέω	προσκομῐέεις	προσκομῐέει	προσκομῐέετον	προσκομῐέετον	προσκομῐέομεν	προσκομῐέετε	προσκομῐέουσῐ(ν)
active	optative	προσκομῐέοιμῐ	προσκομῐέοις	προσκομῐέοι	προσκομῐέοιτον	προσκομῐεοίτην	προσκομῐέοιμεν	προσκομῐέοιτε	προσκομῐέοιεν
middle	indicative	προσκομῐέομαι	προσκομῐέῃ, προσκομῐέει	προσκομῐέεται	προσκομῐέεσθον	προσκομῐέεσθον	προσκομῐεόμεθᾰ	προσκομῐέεσθε	προσκομῐέονται
middle	optative	προσκομῐεοίμην	προσκομῐέοιο	προσκομῐέοιτο	προσκομῐέοισθον	προσκομῐεοίσθην	προσκομῐεοίμεθᾰ	προσκομῐέοισθε	προσκομῐέοιντο
passive	indicative	προσκομῐσθήσομαι	προσκομῐσθήσῃ	προσκομῐσθήσεται	προσκομῐσθήσεσθον	προσκομῐσθήσεσθον	προσκομῐσθησόμεθᾰ	προσκομῐσθήσεσθε	προσκομῐσθήσονται
passive	optative	προσκομῐσθησοίμην	προσκομῐσθήσοιο	προσκομῐσθήσοιτο	προσκομῐσθήσοισθον	προσκομῐσθησοίσθην	προσκομῐσθησοίμεθᾰ	προσκομῐσθήσοισθε	προσκομῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προσκομῐέειν			προσκομῐέεσθαι		προσκομῐσθήσεσθαι
participle	m	προσκομῐέων			προσκομῐεόμενος		προσκομῐσθησόμενος
	f	προσκομῐέουσᾰ			προσκομῐεομένη		προσκομῐσθησομένη
	n	προσκομῐέον			προσκομῐεόμενον		προσκομῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προσκομῐῶ, προσκομῐοῦμαι, προσκομῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσκομῐῶ	προσκομῐεῖς	προσκομῐεῖ	προσκομῐεῖτον	προσκομῐεῖτον	προσκομῐοῦμεν	προσκομῐεῖτε	προσκομῐοῦσῐ(ν)
active	optative	προσκομῐοίην, προσκομῐοῖμῐ	προσκομῐοίης, προσκομῐοῖς	προσκομῐοίη, προσκομῐοῖ	προσκομῐοῖτον, προσκομῐοίητον	προσκομῐοίτην, προσκομῐοιήτην	προσκομῐοῖμεν, προσκομῐοίημεν	προσκομῐοῖτε, προσκομῐοίητε	προσκομῐοῖεν, προσκομῐοίησᾰν
middle	indicative	προσκομῐοῦμαι	προσκομῐῇ	προσκομῐεῖται	προσκομῐεῖσθον	προσκομῐεῖσθον	προσκομῐούμεθᾰ	προσκομῐεῖσθε	προσκομῐοῦνται
middle	optative	προσκομῐοίμην	προσκομῐοῖο	προσκομῐοῖτο	προσκομῐοῖσθον	προσκομῐοίσθην	προσκομῐοίμεθᾰ	προσκομῐοῖσθε	προσκομῐοῖντο
passive	indicative	προσκομῐσθήσομαι	προσκομῐσθήσῃ	προσκομῐσθήσεται	προσκομῐσθήσεσθον	προσκομῐσθήσεσθον	προσκομῐσθησόμεθᾰ	προσκομῐσθήσεσθε	προσκομῐσθήσονται
passive	optative	προσκομῐσθησοίμην	προσκομῐσθήσοιο	προσκομῐσθήσοιτο	προσκομῐσθήσοισθον	προσκομῐσθησοίσθην	προσκομῐσθησοίμεθᾰ	προσκομῐσθήσοισθε	προσκομῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προσκομῐεῖν			προσκομῐεῖσθαι		προσκομῐσθήσεσθαι
participle	m	προσκομῐῶν			προσκομῐούμενος		προσκομῐσθησόμενος
	f	προσκομῐοῦσᾰ			προσκομῐουμένη		προσκομῐσθησομένη
	n	προσκομῐοῦν			προσκομῐούμενον		προσκομῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προσεκόμῐσᾰ, προσεκομῐσᾰ́μην, προσεκομῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεκόμῐσᾰ	προσεκόμῐσᾰς	προσεκόμῐσε(ν)	προσεκομῐ́σᾰτον	προσεκομῐσᾰ́την	προσεκομῐ́σᾰμεν	προσεκομῐ́σᾰτε	προσεκόμῐσᾰν
	subjunctive	προσκομῐ́σω	προσκομῐ́σῃς	προσκομῐ́σῃ	προσκομῐ́σητον	προσκομῐ́σητον	προσκομῐ́σωμεν	προσκομῐ́σητε	προσκομῐ́σωσῐ(ν)
	optative	προσκομῐ́σαιμῐ	προσκομῐ́σειᾰς, προσκομῐ́σαις	προσκομῐ́σειε(ν), προσκομῐ́σαι	προσκομῐ́σαιτον	προσκομῐσαίτην	προσκομῐ́σαιμεν	προσκομῐ́σαιτε	προσκομῐ́σειᾰν, προσκομῐ́σαιεν
	imperative		προσκόμῐσον	προσκομῐσᾰ́τω	προσκομῐ́σᾰτον	προσκομῐσᾰ́των		προσκομῐ́σᾰτε	προσκομῐσᾰ́ντων
middle	indicative	προσεκομῐσᾰ́μην	προσεκομῐ́σω	προσεκομῐ́σᾰτο	προσεκομῐ́σᾰσθον	προσεκομῐσᾰ́σθην	προσεκομῐσᾰ́μεθᾰ	προσεκομῐ́σᾰσθε	προσεκομῐ́σᾰντο
	subjunctive	προσκομῐ́σωμαι	προσκομῐ́σῃ	προσκομῐ́σηται	προσκομῐ́σησθον	προσκομῐ́σησθον	προσκομῐσώμεθᾰ	προσκομῐ́σησθε	προσκομῐ́σωνται
	optative	προσκομῐσαίμην	προσκομῐ́σαιο	προσκομῐ́σαιτο	προσκομῐ́σαισθον	προσκομῐσαίσθην	προσκομῐσαίμεθᾰ	προσκομῐ́σαισθε	προσκομῐ́σαιντο
	imperative		προσκόμῐσαι	προσκομῐσᾰ́σθω	προσκομῐ́σᾰσθον	προσκομῐσᾰ́σθων		προσκομῐ́σᾰσθε	προσκομῐσᾰ́σθων
passive	indicative	προσεκομῐ́σθην	προσεκομῐ́σθης	προσεκομῐ́σθη	προσεκομῐ́σθητον	προσεκομῐσθήτην	προσεκομῐ́σθημεν	προσεκομῐ́σθητε	προσεκομῐ́σθησᾰν
	subjunctive	προσκομῐσθῶ	προσκομῐσθῇς	προσκομῐσθῇ	προσκομῐσθῆτον	προσκομῐσθῆτον	προσκομῐσθῶμεν	προσκομῐσθῆτε	προσκομῐσθῶσῐ(ν)
	optative	προσκομῐσθείην	προσκομῐσθείης	προσκομῐσθείη	προσκομῐσθεῖτον, προσκομῐσθείητον	προσκομῐσθείτην, προσκομῐσθειήτην	προσκομῐσθεῖμεν, προσκομῐσθείημεν	προσκομῐσθεῖτε, προσκομῐσθείητε	προσκομῐσθεῖεν, προσκομῐσθείησᾰν
	imperative		προσκομῐ́σθητῐ	προσκομῐσθήτω	προσκομῐ́σθητον	προσκομῐσθήτων		προσκομῐ́σθητε	προσκομῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προσκομῐ́σαι			προσκομῐ́σᾰσθαι		προσκομῐσθῆναι
participle	m	προσκομῐ́σᾱς			προσκομῐσᾰ́μενος		προσκομῐσθείς
	f	προσκομῐ́σᾱσᾰ			προσκομῐσᾰμένη		προσκομῐσθεῖσᾰ
	n	προσκομῐ́σᾰν			προσκομῐσᾰ́μενον		προσκομῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: προσκεκόμῐκᾰ, προσκεκόμῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσκεκόμῐκᾰ	προσκεκόμῐκᾰς	προσκεκόμῐκε(ν)	προσκεκομῐ́κᾰτον	προσκεκομῐ́κᾰτον	προσκεκομῐ́κᾰμεν	προσκεκομῐ́κᾰτε	προσκεκομῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσκεκομῐ́κω	προσκεκομῐ́κῃς	προσκεκομῐ́κῃ	προσκεκομῐ́κητον	προσκεκομῐ́κητον	προσκεκομῐ́κωμεν	προσκεκομῐ́κητε	προσκεκομῐ́κωσῐ(ν)
	optative	προσκεκομῐ́κοιμῐ, προσκεκομῐκοίην	προσκεκομῐ́κοις, προσκεκομῐκοίης	προσκεκομῐ́κοι, προσκεκομῐκοίη	προσκεκομῐ́κοιτον	προσκεκομῐκοίτην	προσκεκομῐ́κοιμεν	προσκεκομῐ́κοιτε	προσκεκομῐ́κοιεν
	imperative		προσκεκόμῐκε	προσκεκομῐκέτω	προσκεκομῐ́κετον	προσκεκομῐκέτων		προσκεκομῐ́κετε	προσκεκομῐκόντων
middle/ passive	indicative	προσκεκόμῐσμαι	προσκεκόμῐσαι	προσκεκόμῐσται	προσκεκόμῐσθον	προσκεκόμῐσθον	προσκεκομῐ́σμεθᾰ	προσκεκόμῐσθε	προσκεκομῐ́δᾰται
	subjunctive	προσκεκομῐσμένος ὦ	προσκεκομῐσμένος ᾖς	προσκεκομῐσμένος ᾖ	προσκεκομῐσμένω ἦτον	προσκεκομῐσμένω ἦτον	προσκεκομῐσμένοι ὦμεν	προσκεκομῐσμένοι ἦτε	προσκεκομῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προσκεκομῐσμένος εἴην	προσκεκομῐσμένος εἴης	προσκεκομῐσμένος εἴη	προσκεκομῐσμένω εἴητον/εἶτον	προσκεκομῐσμένω εἰήτην/εἴτην	προσκεκομῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	προσκεκομῐσμένοι εἴητε/εἶτε	προσκεκομῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προσκεκόμῐσο	προσκεκομῐ́σθω	προσκεκόμῐσθον	προσκεκομῐ́σθων		προσκεκόμῐσθε	προσκεκομῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προσκεκομῐκέναι				προσκεκομῐ́σθαι
participle	m	προσκεκομῐκώς				προσκεκομῐσμένος
	f	προσκεκομῐκυῖᾰ				προσκεκομῐσμένη
	n	προσκεκομῐκός				προσκεκομῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: προσεκεκομῐ́κειν, προσεκεκομῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεκεκομῐ́κειν, προσεκεκομῐ́κη	προσεκεκομῐ́κεις, προσεκεκομῐ́κης	προσεκεκομῐ́κει(ν)	προσεκεκομῐ́κετον	προσεκεκομῐκέτην	προσεκεκομῐ́κεμεν	προσεκεκομῐ́κετε	προσεκεκομῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	προσεκεκομῐ́σμην	προσεκεκόμῐσο	προσεκεκόμῐστο	προσεκεκόμῐσθον	προσεκεκομῐ́σθην	προσεκεκομῐ́σμεθᾰ	προσεκεκόμῐσθε	προσεκεκομῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.