προσβάλλω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-, “towards, against”) +‎ βᾰ́λλω (bállō, “to throw”)

Pronunciation
 

Verb

προσβᾰ́λλω • (prosbállō)

  1. to strike [+accusative = something] [+dative = against something], [+dative = something]
  2. to attack, assault [+dative = something, someone]
  3. to apply, affix
  4. to carry out
  5. to procure for; to assign to

Conjugation
   Present: προσβᾰ́λλω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσβᾰ́λλω προσβᾰ́λλεις προσβᾰ́λλει προσβᾰ́λλετον προσβᾰ́λλετον προσβᾰ́λλομεν προσβᾰ́λλετε προσβᾰ́λλουσῐ(ν)
subjunctive προσβᾰ́λλω προσβᾰ́λλῃς προσβᾰ́λλῃ προσβᾰ́λλητον προσβᾰ́λλητον προσβᾰ́λλωμεν προσβᾰ́λλητε προσβᾰ́λλωσῐ(ν)
optative προσβᾰ́λλοιμῐ προσβᾰ́λλοις προσβᾰ́λλοι προσβᾰ́λλοιτον προσβᾰλλοίτην προσβᾰ́λλοιμεν προσβᾰ́λλοιτε προσβᾰ́λλοιεν
imperative   πρόσβᾰλλε προσβᾰλλέτω προσβᾰ́λλετον προσβᾰλλέτων   προσβᾰ́λλετε προσβᾰλλόντων
active
infinitive προσβᾰ́λλειν
participle m προσβᾰ́λλων
f προσβᾰ́λλουσᾰ
n προσβᾰ́λλον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέβᾰλλον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέβᾰλλον προσέβᾰλλες προσέβᾰλλε(ν) προσεβᾰ́λλετον προσεβᾰλλέτην προσεβᾰ́λλομεν προσεβᾰ́λλετε προσέβᾰλλον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέβᾰλον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέβᾰλον προσέβᾰλες προσέβᾰλε(ν) προσεβᾰ́λετον προσεβᾰλέτην προσεβᾰ́λομεν προσεβᾰ́λετε προσέβᾰλον
subjunctive προσβᾰ́λω προσβᾰ́λῃς προσβᾰ́λῃ προσβᾰ́λητον προσβᾰ́λητον προσβᾰ́λωμεν προσβᾰ́λητε προσβᾰ́λωσῐ(ν)
optative προσβᾰ́λοιμῐ προσβᾰ́λοις προσβᾰ́λοι προσβᾰ́λοιτον προσβᾰλοίτην προσβᾰ́λοιμεν προσβᾰ́λοιτε προσβᾰ́λοιεν
imperative   πρόσβᾰλε προσβᾰλέτω προσβᾰ́λετον προσβᾰλέτων   προσβᾰ́λετε προσβᾰλόντων
active
infinitive προσβᾰλεῖν
participle m προσβᾰλών
f προσβᾰλοῦσᾰ
n προσβᾰλόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
  • “προσβάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “προσβάλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • προσβάλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “προσβάλλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • “προσβάλλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.