προκαλέω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “to, towards, with”) +‎ καλέω (kaléō, “to call”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.lé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.kaˈle.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.kaˈle.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.kaˈle.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.kaˈle.o/

Verb

προκᾰλέω • (prokaléō)

Conjugation

Present: προκᾰλέω, προκᾰλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰλέω	προκᾰλέεις	προκᾰλέει	προκᾰλέετον	προκᾰλέετον	προκᾰλέομεν	προκᾰλέετε	προκᾰλέουσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰλέω	προκᾰλέῃς	προκᾰλέῃ	προκᾰλέητον	προκᾰλέητον	προκᾰλέωμεν	προκᾰλέητε	προκᾰλέωσῐ(ν)
	optative	προκᾰλέοιμῐ	προκᾰλέοις	προκᾰλέοι	προκᾰλέοιτον	προκᾰλεοίτην	προκᾰλέοιμεν	προκᾰλέοιτε	προκᾰλέοιεν
	imperative		προκᾰ́λεε	προκᾰλεέτω	προκᾰλέετον	προκᾰλεέτων		προκᾰλέετε	προκᾰλεόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰλέομαι	προκᾰλέῃ, προκᾰλέει	προκᾰλέεται	προκᾰλέεσθον	προκᾰλέεσθον	προκᾰλεόμεθᾰ	προκᾰλέεσθε	προκᾰλέονται
	subjunctive	προκᾰλέωμαι	προκᾰλέῃ	προκᾰλέηται	προκᾰλέησθον	προκᾰλέησθον	προκᾰλεώμεθᾰ	προκᾰλέησθε	προκᾰλέωνται
	optative	προκᾰλεοίμην	προκᾰλέοιο	προκᾰλέοιτο	προκᾰλέοισθον	προκᾰλεοίσθην	προκᾰλεοίμεθᾰ	προκᾰλέοισθε	προκᾰλέοιντο
	imperative		προκᾰλέου	προκᾰλεέσθω	προκᾰλέεσθον	προκᾰλεέσθων		προκᾰλέεσθε	προκᾰλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰλέειν				προκᾰλέεσθαι
participle	m	προκᾰλέων				προκᾰλεόμενος
	f	προκᾰλέουσᾰ				προκᾰλεομένη
	n	προκᾰλέον				προκᾰλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: προκᾰλῶ, προκᾰλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰλῶ	προκᾰλεῖς	προκᾰλεῖ	προκᾰλεῖτον	προκᾰλεῖτον	προκᾰλοῦμεν	προκᾰλεῖτε	προκᾰλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰλῶ	προκᾰλῇς	προκᾰλῇ	προκᾰλῆτον	προκᾰλῆτον	προκᾰλῶμεν	προκᾰλῆτε	προκᾰλῶσῐ(ν)
	optative	προκᾰλοίην, προκᾰλοῖμῐ	προκᾰλοίης, προκᾰλοῖς	προκᾰλοίη, προκᾰλοῖ	προκᾰλοῖτον, προκᾰλοίητον	προκᾰλοίτην, προκᾰλοιήτην	προκᾰλοῖμεν, προκᾰλοίημεν	προκᾰλοῖτε, προκᾰλοίητε	προκᾰλοῖεν, προκᾰλοίησᾰν
	imperative		προκᾰ́λει	προκᾰλείτω	προκᾰλεῖτον	προκᾰλείτων		προκᾰλεῖτε	προκᾰλούντων
middle/ passive	indicative	προκᾰλοῦμαι	προκᾰλεῖ, προκᾰλῇ	προκᾰλεῖται	προκᾰλεῖσθον	προκᾰλεῖσθον	προκᾰλούμεθᾰ	προκᾰλεῖσθε	προκᾰλοῦνται
	subjunctive	προκᾰλῶμαι	προκᾰλῇ	προκᾰλῆται	προκᾰλῆσθον	προκᾰλῆσθον	προκᾰλώμεθᾰ	προκᾰλῆσθε	προκᾰλῶνται
	optative	προκᾰλοίμην	προκᾰλοῖο	προκᾰλοῖτο	προκᾰλοῖσθον	προκᾰλοίσθην	προκᾰλοίμεθᾰ	προκᾰλοῖσθε	προκᾰλοῖντο
	imperative		προκᾰλοῦ	προκᾰλείσθω	προκᾰλεῖσθον	προκᾰλείσθων		προκᾰλεῖσθε	προκᾰλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰλεῖν				προκᾰλεῖσθαι
participle	m	προκᾰλῶν				προκᾰλούμενος
	f	προκᾰλοῦσᾰ				προκᾰλουμένη
	n	προκᾰλοῦν				προκᾰλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προυκᾰ́λεον, προυκᾰλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προυκᾰ́λεον	προυκᾰ́λεες	προυκᾰ́λεε(ν)	προυκᾰλέετον	προυκᾰλεέτην	προυκᾰλέομεν	προυκᾰλέετε	προυκᾰ́λεον
middle/ passive	indicative	προυκᾰλεόμην	προυκᾰλέου	προυκᾰλέετο	προυκᾰλέεσθον	προυκᾰλεέσθην	προυκᾰλεόμεθᾰ	προυκᾰλέεσθε	προυκᾰλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προυκᾰ́λουν, προυκᾰλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προυκᾰ́λουν	προυκᾰ́λεις	προυκᾰ́λει	προυκᾰλεῖτον	προυκᾰλείτην	προυκᾰλοῦμεν	προυκᾰλεῖτε	προυκᾰ́λουν
middle/ passive	indicative	προυκᾰλούμην	προυκᾰλοῦ	προυκᾰλεῖτο	προυκᾰλεῖσθον	προυκᾰλείσθην	προυκᾰλούμεθᾰ	προυκᾰλεῖσθε	προυκᾰλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προκᾰλέσω, προκᾰλέσομαι, προκληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰλέσω	προκᾰλέσεις	προκᾰλέσει	προκᾰλέσετον	προκᾰλέσετον	προκᾰλέσομεν	προκᾰλέσετε	προκᾰλέσουσῐ(ν)
active	optative	προκᾰλέσοιμῐ	προκᾰλέσοις	προκᾰλέσοι	προκᾰλέσοιτον	προκᾰλεσοίτην	προκᾰλέσοιμεν	προκᾰλέσοιτε	προκᾰλέσοιεν
middle	indicative	προκᾰλέσομαι	προκᾰλέσῃ, προκᾰλέσει	προκᾰλέσεται	προκᾰλέσεσθον	προκᾰλέσεσθον	προκᾰλεσόμεθᾰ	προκᾰλέσεσθε	προκᾰλέσονται
middle	optative	προκᾰλεσοίμην	προκᾰλέσοιο	προκᾰλέσοιτο	προκᾰλέσοισθον	προκᾰλεσοίσθην	προκᾰλεσοίμεθᾰ	προκᾰλέσοισθε	προκᾰλέσοιντο
passive	indicative	προκληθήσομαι	προκληθήσῃ	προκληθήσεται	προκληθήσεσθον	προκληθήσεσθον	προκληθησόμεθᾰ	προκληθήσεσθε	προκληθήσονται
passive	optative	προκληθησοίμην	προκληθήσοιο	προκληθήσοιτο	προκληθήσοισθον	προκληθησοίσθην	προκληθησοίμεθᾰ	προκληθήσοισθε	προκληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰλέσειν			προκᾰλέσεσθαι		προκληθήσεσθαι
participle	m	προκᾰλέσων			προκᾰλεσόμενος		προκληθησόμενος
	f	προκᾰλέσουσᾰ			προκᾰλεσομένη		προκληθησομένη
	n	προκᾰλέσον			προκᾰλεσόμενον		προκληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προυκᾰ́λεσᾰ, προυκᾰλεσᾰ́μην, προυκλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προυκᾰ́λεσᾰ	προυκᾰ́λεσᾰς	προυκᾰ́λεσε(ν)	προυκᾰλέσᾰτον	προυκᾰλεσᾰ́την	προυκᾰλέσᾰμεν	προυκᾰλέσᾰτε	προυκᾰ́λεσᾰν
	subjunctive	προκᾰλέσω	προκᾰλέσῃς	προκᾰλέσῃ	προκᾰλέσητον	προκᾰλέσητον	προκᾰλέσωμεν	προκᾰλέσητε	προκᾰλέσωσῐ(ν)
	optative	προκᾰλέσαιμῐ	προκᾰλέσειᾰς, προκᾰλέσαις	προκᾰλέσειε(ν), προκᾰλέσαι	προκᾰλέσαιτον	προκᾰλεσαίτην	προκᾰλέσαιμεν	προκᾰλέσαιτε	προκᾰλέσειᾰν, προκᾰλέσαιεν
	imperative		προκᾰ́λεσον	προκᾰλεσᾰ́τω	προκᾰλέσᾰτον	προκᾰλεσᾰ́των		προκᾰλέσᾰτε	προκᾰλεσᾰ́ντων
middle	indicative	προυκᾰλεσᾰ́μην	προυκᾰλέσω	προυκᾰλέσᾰτο	προυκᾰλέσᾰσθον	προυκᾰλεσᾰ́σθην	προυκᾰλεσᾰ́μεθᾰ	προυκᾰλέσᾰσθε	προυκᾰλέσᾰντο
	subjunctive	προκᾰλέσωμαι	προκᾰλέσῃ	προκᾰλέσηται	προκᾰλέσησθον	προκᾰλέσησθον	προκᾰλεσώμεθᾰ	προκᾰλέσησθε	προκᾰλέσωνται
	optative	προκᾰλεσαίμην	προκᾰλέσαιο	προκᾰλέσαιτο	προκᾰλέσαισθον	προκᾰλεσαίσθην	προκᾰλεσαίμεθᾰ	προκᾰλέσαισθε	προκᾰλέσαιντο
	imperative		προκᾰ́λεσαι	προκᾰλεσᾰ́σθω	προκᾰλέσᾰσθον	προκᾰλεσᾰ́σθων		προκᾰλέσᾰσθε	προκᾰλεσᾰ́σθων
passive	indicative	προυκλήθην	προυκλήθης	προυκλήθη	προυκλήθητον	προυκληθήτην	προυκλήθημεν	προυκλήθητε	προυκλήθησᾰν
	subjunctive	προκληθῶ	προκληθῇς	προκληθῇ	προκληθῆτον	προκληθῆτον	προκληθῶμεν	προκληθῆτε	προκληθῶσῐ(ν)
	optative	προκληθείην	προκληθείης	προκληθείη	προκληθεῖτον, προκληθείητον	προκληθείτην, προκληθειήτην	προκληθεῖμεν, προκληθείημεν	προκληθεῖτε, προκληθείητε	προκληθεῖεν, προκληθείησᾰν
	imperative		προκλήθητῐ	προκληθήτω	προκλήθητον	προκληθήτων		προκλήθητε	προκληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰλέσαι			προκᾰλέσᾰσθαι		προκληθῆναι
participle	m	προκᾰλέσᾱς			προκᾰλεσᾰ́μενος		προκληθείς
	f	προκᾰλέσᾱσᾰ			προκᾰλεσᾰμένη		προκληθεῖσᾰ
	n	προκᾰλέσᾰν			προκᾰλεσᾰ́μενον		προκληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προκᾰ́λεσσᾰ, προκᾰλεσσᾰ́μην, προκλήθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰ́λεσσᾰ	προκᾰ́λεσσᾰς	προκᾰ́λεσσε(ν)	προκᾰλέσσᾰτον	προκᾰλεσσᾰ́την	προκᾰλέσσᾰμεν	προκᾰλέσσᾰτε	προκᾰ́λεσσᾰν
	subjunctive	προκᾰλέσσω, προκᾰλέσσωμῐ	προκᾰλέσσῃς, προκᾰλέσσῃσθᾰ	προκᾰλέσσῃ, προκᾰλέσσῃσῐ	προκᾰλέσσητον	προκᾰλέσσητον	προκᾰλέσσωμεν	προκᾰλέσσητε	προκᾰλέσσωσῐ(ν)
	optative	προκᾰλέσσαιμῐ	προκᾰλέσσαις, προκᾰλέσσαισθᾰ, προκᾰλέσσειᾰς	προκᾰλέσσειε(ν), προκᾰλέσσαι	προκᾰλεσσεῖτον	προκᾰλεσσείτην	προκᾰλεσσεῖμεν	προκᾰλεσσεῖτε	προκᾰλεσσεῖεν
	imperative		προκᾰ́λεσσον	προκᾰλεσσᾰ́τω	προκᾰλέσσᾰτον	προκᾰλεσσᾰ́των		προκᾰλέσσᾰτε	προκᾰλεσσᾰ́ντων
middle	indicative	προκᾰλεσσᾰ́μην	προκᾰλέσσᾰο	προκᾰλέσσᾰτο	προκᾰλέσσᾰσθον	προκᾰλεσσᾰ́σθην	προκᾰλεσσᾰ́με(σ)θᾰ	προκᾰλέσσᾰσθε	προκᾰλέσσᾰντο
	subjunctive	προκᾰλέσσωμαι	προκᾰλέσσηαι	προκᾰλέσσηται	προκᾰλέσσησθον	προκᾰλέσσησθον	προκᾰλεσσώμε(σ)θᾰ	προκᾰλέσσησθε	προκᾰλέσσωνται
	optative	προκᾰλεσσαίμην	προκᾰλέσσαιο	προκᾰλέσσαιτο	προκᾰλέσσαισθον	προκᾰλεσσαίσθην	προκᾰλεσσαίμε(σ)θᾰ	προκᾰλέσσαισθε	προκᾰλεσσαίᾰτο
	imperative		προκᾰ́λεσσαι	προκᾰλεσσᾰ́σθω	προκᾰλέσσᾰσθον	προκᾰλεσσᾰ́σθων		προκᾰλέσσᾰσθε	προκᾰλεσσᾰ́σθων
passive	indicative	προκλήθην	προκλήθης	προκλήθη	προκλήθητον	προκληθήτην	προκλήθημεν	προκλήθητε	προκλήθησᾰν, πρόκληθεν
	subjunctive	προκληθῶ	προκληθῇς	προκληθῇ	προκληθῆτον	προκληθῆτον	προκληθῶμεν	προκληθῆτε	προκληθῶσῐ(ν)
	optative	προκληθείην	προκληθείης	προκληθείη	προκληθεῖτον, προκληθείητον	προκληθείτην, προκληθειήτην	προκληθεῖμεν, προκληθείημεν	προκληθεῖτε, προκληθείητε	προκλήθειεν, προκληθείησᾰν
	imperative		προκλήθητῐ	προκληθήτω	προκλήθητον	προκληθήτων		προκλήθητε	προκληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰλέσσαι/προκᾰλεσσᾰ́μεν/προκᾰλεσσᾰμέναι			προκᾰλέσσᾰσθαι		προκληθῆναι/προκληθήμεναι
participle	m	προκᾰλέσσᾱς			προκᾰλεσσᾰ́μενος		προκληθείς
	f	προκᾰλέσσᾱσᾰ			προκᾰλεσσᾰμένη		προκληθεῖσᾰ
	n	προκᾰλέσσᾰν			προκᾰλεσσᾰ́μενον		προκληθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: προκέκληκᾰ, προκέκλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκέκληκᾰ	προκέκληκᾰς	προκέκληκε(ν)	προκεκλήκᾰτον	προκεκλήκᾰτον	προκεκλήκᾰμεν	προκεκλήκᾰτε	προκεκλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προκεκλήκω	προκεκλήκῃς	προκεκλήκῃ	προκεκλήκητον	προκεκλήκητον	προκεκλήκωμεν	προκεκλήκητε	προκεκλήκωσῐ(ν)
	optative	προκεκλήκοιμῐ, προκεκληκοίην	προκεκλήκοις, προκεκληκοίης	προκεκλήκοι, προκεκληκοίη	προκεκλήκοιτον	προκεκληκοίτην	προκεκλήκοιμεν	προκεκλήκοιτε	προκεκλήκοιεν
	imperative		προκέκληκε	προκεκληκέτω	προκεκλήκετον	προκεκληκέτων		προκεκλήκετε	προκεκληκόντων
middle/ passive	indicative	προκέκλημαι	προκέκλησαι	προκέκληται	προκέκλησθον	προκέκλησθον	προκεκλήμεθᾰ	προκέκλησθε	προκέκληνται
	subjunctive	προκεκλημένος ὦ	προκεκλημένος ᾖς	προκεκλημένος ᾖ	προκεκλημένω ἦτον	προκεκλημένω ἦτον	προκεκλημένοι ὦμεν	προκεκλημένοι ἦτε	προκεκλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προκεκλημένος εἴην	προκεκλημένος εἴης	προκεκλημένος εἴη	προκεκλημένω εἴητον/εἶτον	προκεκλημένω εἰήτην/εἴτην	προκεκλημένοι εἴημεν/εἶμεν	προκεκλημένοι εἴητε/εἶτε	προκεκλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προκέκλησο	προκεκλήσθω	προκέκλησθον	προκεκλήσθων		προκέκλησθε	προκεκλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκεκληκέναι				προκεκλῆσθαι
participle	m	προκεκληκώς				προκεκλημένος
	f	προκεκληκυῖᾰ				προκεκλημένη
	n	προκεκληκός				προκεκλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: προυκεκλήκειν, προυκεκλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προυκεκλήκειν, προυκεκλήκη	προυκεκλήκεις, προυκεκλήκης	προυκεκλήκει(ν)	προυκεκλήκετον	προυκεκληκέτην	προυκεκλήκεμεν	προυκεκλήκετε	προυκεκλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	προυκεκλήμην	προυκέκλησο	προυκέκλητο	προυκέκλησθον	προυκεκλήσθην	προυκεκλήμεθᾰ	προυκέκλησθε	προυκέκληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

πρόκλησις (próklēsis)

Descendants

Greek: προκαλώ (prokaló)