πλακόεις

Ancient Greek

Etymology

From πλάξ (pláx) +‎ -εις (-eis).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pla.kó.eːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaˈko.is/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /plaˈko.is/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaˈko.is/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaˈko.is/

Adjective

πλᾰκόεις • (plakóeis) m (feminine πλᾰκόεσσα, neuter πλᾰκόεν); first/third declension

flat

Declension

First and third declension of πλᾰκόεις; πλᾰκόεσσᾰ; πλᾰκόεν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πλᾰκόεις plakóeis	πλᾰκόεσσᾰ plakóessa	πλᾰκόεν plakóen	πλᾰκόεντε plakóente	πλᾰκοέσσᾱ plakoéssā	πλᾰκόεντε plakóente	πλᾰκόεντες plakóentes	πλᾰκόεσσαι plakóessai	πλᾰκόεντᾰ plakóenta
Genitive	πλᾰκόεντος plakóentos	πλᾰκοέσσης plakoéssēs	πλᾰκόεντος plakóentos	πλᾰκοέντοιν plakoéntoin	πλᾰκοέσσαιν plakoéssain	πλᾰκοέντοιν plakoéntoin	πλᾰκοέντων plakoéntōn	πλᾰκοεσσῶν plakoessôn	πλᾰκοέντων plakoéntōn
Dative	πλᾰκόεντῐ plakóenti	πλᾰκοέσσῃ plakoéssēi	πλᾰκόεντῐ plakóenti	πλᾰκοέντοιν plakoéntoin	πλᾰκοέσσαιν plakoéssain	πλᾰκοέντοιν plakoéntoin	πλᾰκόεισῐ / πλᾰκόεισῐν plakóeisi(n)	πλᾰκοέσσαις plakoéssais	πλᾰκόεισῐ / πλᾰκόεισῐν plakóeisi(n)
Accusative	πλᾰκόεντᾰ plakóenta	πλᾰκόεσσᾰν plakóessan	πλᾰκόεν plakóen	πλᾰκόεντε plakóente	πλᾰκοέσσᾱ plakoéssā	πλᾰκόεντε plakóente	πλᾰκόεντᾰς plakóentas	πλᾰκοέσσᾱς plakoéssās	πλᾰκόεντᾰ plakóenta
Vocative	πλᾰκόεν plakóen	πλᾰκόεσσᾰ plakóessa	πλᾰκόεν plakóen	πλᾰκόεντε plakóente	πλᾰκοέσσᾱ plakoéssā	πλᾰκόεντε plakóente	πλᾰκόεντες plakóentes	πλᾰκόεσσαι plakóessai	πλᾰκόεντᾰ plakóenta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πλᾰκοέντως plakoéntōs			πλᾰκοέστερος plakoésteros			πλᾰκοέστᾰτος plakoéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: placenta (from reinterpretation of the neuter plural as a feminine singular) (see there for further descendants)