παρόμοιος

Ancient Greek

Etymology

From πᾰρα- (para-, “beside”) +‎ ὅμοιος (hómoios, “the same”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ró.moi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈro.my.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈro.my.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈro.my.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈro.mi.os/

Adjective

πᾰρόμοιος • (parómoios) m (feminine πᾰρομοίᾱ, neuter πᾰρόμοιον); first/second declension

Inflection

First and second declension of πᾰρόμοιος; πᾰρομοίᾱ; πᾰρόμοιον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰρόμοιος parómoios	πᾰρομοίᾱ paromoíā	πᾰρόμοιον parómoion	πᾰρομοίω paromoíō	πᾰρομοίᾱ paromoíā	πᾰρομοίω paromoíō	πᾰρόμοιοι parómoioi	πᾰρόμοιαι parómoiai	πᾰρόμοιᾰ parómoia
Genitive	πᾰρομοίου paromoíou	πᾰρομοίᾱς paromoíās	πᾰρομοίου paromoíou	πᾰρομοίοιν paromoíoin	πᾰρομοίαιν paromoíain	πᾰρομοίοιν paromoíoin	πᾰρομοίων paromoíōn	πᾰρομοίων paromoíōn	πᾰρομοίων paromoíōn
Dative	πᾰρομοίῳ paromoíōi	πᾰρομοίᾳ paromoíāi	πᾰρομοίῳ paromoíōi	πᾰρομοίοιν paromoíoin	πᾰρομοίαιν paromoíain	πᾰρομοίοιν paromoíoin	πᾰρομοίοις paromoíois	πᾰρομοίαις paromoíais	πᾰρομοίοις paromoíois
Accusative	πᾰρόμοιον parómoion	πᾰρομοίᾱν paromoíān	πᾰρόμοιον parómoion	πᾰρομοίω paromoíō	πᾰρομοίᾱ paromoíā	πᾰρομοίω paromoíō	πᾰρομοίους paromoíous	πᾰρομοίᾱς paromoíās	πᾰρόμοιᾰ parómoia
Vocative	πᾰρόμοιε parómoie	πᾰρομοίᾱ paromoíā	πᾰρόμοιον parómoion	πᾰρομοίω paromoíō	πᾰρομοίᾱ paromoíā	πᾰρομοίω paromoíō	πᾰρόμοιοι parómoioi	πᾰρόμοιαι parómoiai	πᾰρόμοιᾰ parómoia
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰρομοίως paromoíōs			πᾰρομοιότερος paromoióteros			πᾰρομοιότᾰτος paromoiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

⇒ English: paromomycin

References

“παρόμοιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πᾰρόμοιος (parómoios).[1]

Pronunciation

IPA^(key): /paˈro.mɲos/
Hyphenation: πα‧ρό‧μοιος

Adjective

παρόμοιος • (parómoios) m (feminine παρόμοια, neuter παρόμοιο)

similar

Declension

Declension of παρόμοιος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	παρόμοιος •	παρόμοια •	παρόμοιο •	παρόμοιοι •	παρόμοιες •	παρόμοια •
genitive	παρόμοιου •	παρόμοιας •	παρόμοιου •	παρόμοιων •	παρόμοιων •	παρόμοιων •
accusative	παρόμοιο •	παρόμοια •	παρόμοιο •	παρόμοιους •	παρόμοιες •	παρόμοια •
vocative	παρόμοιε •	παρόμοια •	παρόμοιο •	παρόμοιοι •	παρόμοιες •	παρόμοια •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρόμοιος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρόμοιος, etc.)

Derived terms

και τα παρόμοια (kai ta parómoia, “and the like”)
παρόμοια (parómoia)
παρομοίως (paromoíos)

Related terms

παρομοιάζω (paromoiázo)
παρομοιαστικός (paromoiastikós)
παρομοίωση f (paromoíosi)

References

παρόμοιος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] παρόμοιος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.