παιπαλόεις

Ancient Greek

Etymology

From παίπᾰλον (paípalon, “steep place”) +‎ -εις (-eis). Connection with various similar-looking but semantically distant words such as παιπάλη (paipálē, “fine flour”) and παιπάλιμος (paipálimos, “subtle”) is uncertain.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.pa.ló.eːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.paˈlo.is/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.paˈlo.is/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.paˈlo.is/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.paˈlo.is/

Adjective

παιπᾰλόεις • (paipalóeis) m (feminine παιπᾰλόεσσᾰ, neuter παιπᾰλόεν); first/third declension

(Epic) rugged, craggy

Declension

First and third declension of παιπᾰλόεις; παιπᾰλόεσσᾰ; παιπᾰλόεν (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	παιπᾰλόεις paipalóeis	παιπᾰλόεσσᾰ paipalóessa	παιπᾰλόεν paipalóen	παιπᾰλόεντε paipalóente	παιπᾰλοέσσᾱ paipaloéssā	παιπᾰλόεντε paipalóente	παιπᾰλόεντες paipalóentes	παιπᾰλόεσσαι paipalóessai	παιπᾰλόεντᾰ paipalóenta
Genitive	παιπᾰλόεντος paipalóentos	παιπᾰλοέσσης paipaloéssēs	παιπᾰλόεντος paipalóentos	παιπᾰλοέντοιῐν paipaloéntoiin	παιπᾰλοέσσαιν / παιπᾰλοέσσαιῐν / παιπᾰλοέσσῃῐν paipaloéssai(i)n / paipaloéssēiin	παιπᾰλοέντοιῐν paipaloéntoiin	παιπᾰλοέντων paipaloéntōn	παιπᾰλοεσσᾱ́ων / παιπᾰλοεσσέ͜ων / παιπᾰλοεσσῶν paipaloessā́ōn / paipaloessé͜ōn / paipaloessôn	παιπᾰλοέντων paipaloéntōn
Dative	παιπᾰλόεντῐ paipalóenti	παιπᾰλοέσσῃ paipaloéssēi	παιπᾰλόεντῐ paipalóenti	παιπᾰλοέντοιῐν paipaloéntoiin	παιπᾰλοέσσαιν / παιπᾰλοέσσαιῐν / παιπᾰλοέσσῃῐν paipaloéssai(i)n / paipaloéssēiin	παιπᾰλοέντοιῐν paipaloéntoiin	παιπᾰλόεισῐ / παιπᾰλόεισῐν / παιπᾰλοέντεσσῐ / παιπᾰλοέντεσσῐν / παιπᾰλοέντεσῐ / παιπᾰλοέντεσῐν paipalóeisi(n) / paipaloéntessi(n) / paipaloéntesi(n)	παιπᾰλοέσσῃσῐ / παιπᾰλοέσσῃσῐν / παιπᾰλοέσσῃς / παιπᾰλοέσσαις paipaloéssēisi(n) / paipaloéssēis / paipaloéssais	παιπᾰλόεισῐ / παιπᾰλόεισῐν / παιπᾰλοέντεσσῐ / παιπᾰλοέντεσσῐν / παιπᾰλοέντεσῐ / παιπᾰλοέντεσῐν paipalóeisi(n) / paipaloéntessi(n) / paipaloéntesi(n)
Accusative	παιπᾰλόεντᾰ paipalóenta	παιπᾰλόεσσᾰν paipalóessan	παιπᾰλόεν paipalóen	παιπᾰλόεντε paipalóente	παιπᾰλοέσσᾱ paipaloéssā	παιπᾰλόεντε paipalóente	παιπᾰλόεντᾰς paipalóentas	παιπᾰλοέσσᾱς paipaloéssās	παιπᾰλόεντᾰ paipalóenta
Vocative	παιπᾰλόεν paipalóen	παιπᾰλόεσσᾰ paipalóessa	παιπᾰλόεν paipalóen	παιπᾰλόεντε paipalóente	παιπᾰλοέσσᾱ paipaloéssā	παιπᾰλόεντε paipalóente	παιπᾰλόεντες paipalóentes	παιπᾰλόεσσαι paipalóessai	παιπᾰλόεντᾰ paipalóenta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	παιπᾰλοέντως paipaloéntōs			παιπᾰλοέστερος paipaloésteros			παιπᾰλοέστᾰτος paipaloéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.