ντόπιος

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ἐντόπιος (entópios, “local, native”), from ἐν (en, “in, on”) + τόπος (tópos, “place”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdopços/
  • Hyphenation: ντό‧πιος

Adjective

ντόπιος • (ntópios) m (feminine ντόπια, neuter ντόπιο)

  1. (of people, often nominalised) local, native, indigenous (pertaining to an area and living/present there also)
    Οι ντόπιοι ποτέ δεν βγαίνουν το βράδυ επειδή δεν είναι ασφαλές. ― Oi ntópioi poté den vgaínoun to vrády epeidí den eínai asfalés. ― The natives never go out in the evening as it's not safe.
  2. (of items, food, etc) local, homegrown (from an area and being used/consumed there also)
    Τα ντόπια λεμόνια είναι πιο καλά από τα εισαγόμενα. ― Ta ntópia lemónia eínai pio kalá apó ta eisagómena. ― Homegrown lemons are better than imported ones.

Declension
Declension of ντόπιος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ντόπιος • ντόπια • ντόπιο • ντόπιοι • ντόπιες • ντόπια •
genitive ντόπιου • ντόπιας • ντόπιου • ντόπιων • ντόπιων • ντόπιων •
accusative ντόπιο • ντόπια • ντόπιο • ντόπιους • ντόπιες • ντόπια •
vocative ντόπιε • ντόπια • ντόπιο • ντόπιοι • ντόπιες • ντόπια •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ντόπιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ντόπιος, etc.)

Synonyms

Antonyms
  • εισαγόμενος (eisagómenos, “imported”)
  • εντοπιότητα f (entopiótita, “localisation, nativeness”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.