ναρκωτικός

Ancient Greek

Etymology

From νάρκωσις (nárkōsis).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/

Adjective

ναρκωτῐκός • (narkōtikós) m (feminine ναρκωτῐκή, neuter ναρκωτῐκόν); first/second declension

making stiff or numb, narcotic

Declension

First and second declension of ναρκωτῐκός; ναρκωτῐκή; ναρκωτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ναρκωτῐκός narkōtikós	ναρκωτῐκή narkōtikḗ	ναρκωτῐκόν narkōtikón	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtikā́	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκοί narkōtikoí	ναρκωτῐκαί narkōtikaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtiká
Genitive	ναρκωτῐκοῦ narkōtikoû	ναρκωτῐκῆς narkōtikês	ναρκωτῐκοῦ narkōtikoû	ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtikaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn	ναρκωτῐκῶν narkōtikôn	ναρκωτῐκῶν narkōtikôn	ναρκωτῐκῶν narkōtikôn
Dative	ναρκωτῐκῷ narkōtikôi	ναρκωτῐκῇ narkōtikêi	ναρκωτῐκῷ narkōtikôi	ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtikaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn	ναρκωτῐκοῖς narkōtikoîs	ναρκωτῐκαῖς narkōtikaîs	ναρκωτῐκοῖς narkōtikoîs
Accusative	ναρκωτῐκόν narkōtikón	ναρκωτῐκήν narkōtikḗn	ναρκωτῐκόν narkōtikón	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtikā́	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκούς narkōtikoús	ναρκωτῐκᾱ́ς narkōtikā́s	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtiká
Vocative	ναρκωτῐκέ narkōtiké	ναρκωτῐκή narkōtikḗ	ναρκωτῐκόν narkōtikón	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtikā́	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκοί narkōtikoí	ναρκωτῐκαί narkōtikaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ναρκωτῐκῶς narkōtikôs			ναρκωτῐκώτερος narkōtikṓteros			ναρκωτῐκώτᾰτος narkōtikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“ναρκωτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ναρκωτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ναρκωτικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
“narcotic”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., 1911, →OCLC.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ναρκῶ (narkô).

Pronunciation

IPA^(key): [naɾkɔtiˈkɔs]

Adjective

ναρκωτικός • (narkotikós) m (feminine ναρκωτική, neuter ναρκωτικό)

narcotic

Declension

Declension of ναρκωτικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ναρκωτικός •	ναρκωτική •	ναρκωτικό •	ναρκωτικοί •	ναρκωτικές •	ναρκωτικά •
genitive	ναρκωτικού •	ναρκωτικής •	ναρκωτικού •	ναρκωτικών •	ναρκωτικών •	ναρκωτικών •
accusative	ναρκωτικό •	ναρκωτική •	ναρκωτικό •	ναρκωτικούς •	ναρκωτικές •	ναρκωτικά •
vocative	ναρκωτικέ •	ναρκωτική •	ναρκωτικό •	ναρκωτικοί •	ναρκωτικές •	ναρκωτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ναρκωτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ναρκωτικός, etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.