μυρωμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of μυρώνομαι (myrónomai), passive voice of μυρώνω (myróno).
Pronunciation
- IPA(key): /mi.roˈme.nos/
- Hyphenation: μυ‧ρω‧μέ‧νος
Declension
Declension of μυρωμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μυρωμένος • | μυρωμένη • | μυρωμένο • | μυρωμένοι • | μυρωμένες • | μυρωμένα • |
| genitive | μυρωμένου • | μυρωμένης • | μυρωμένου • | μυρωμένων • | μυρωμένων • | μυρωμένων • |
| accusative | μυρωμένο • | μυρωμένη • | μυρωμένο • | μυρωμένους • | μυρωμένες • | μυρωμένα • |
| vocative | μυρωμένε • | μυρωμένη • | μυρωμένο • | μυρωμένοι • | μυρωμένες • | μυρωμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μυρωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μυρωμένος, etc.) | |||||
Antonyms
αμύρωτος (amýrotos)
Related terms
- see: μύρο n (mýro, “myrhh”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.