μπροστινός

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek εμπροστινός (emprostinós) minus the initial unstressed vowel.[1] By surface analysis, μπροστά (brostá, “in front; ahead”) +‎ -ινός (-inós).

Pronunciation
  • IPA(key): /bɾo.stiˈnos/
  • Hyphenation: μπρο‧στι‧νός

Adjective

μπροστινός • (brostinós) m (feminine μπροστινή, neuter μπροστινό)

  1. fore, forward, front, in front (located at the front)
    Synonym: (learned) εμπρόσθιος (emprósthios)
    Antonyms: πισινός (pisinós), (learned) οπίσθιος (opísthios)

Declension
Declension of μπροστινός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μπροστινός • μπροστινή • μπροστινό • μπροστινοί • μπροστινές • μπροστινά •
genitive μπροστινού • μπροστινής • μπροστινού • μπροστινών • μπροστινών • μπροστινών •
accusative μπροστινό • μπροστινή • μπροστινό • μπροστινούς • μπροστινές • μπροστινά •
vocative μπροστινέ • μπροστινή • μπροστινό • μπροστινοί • μπροστινές • μπροστινά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μπροστινός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μπροστινός, etc.)

References
  1. μπροστινός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.