μπάσταρδος

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek (with stress shift) from Italian bastardo.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈba.staɾ.ðos/
  • Hyphenation: μπά‧σταρ‧δος

Adjective

μπάσταρδος • (bástardos) m (feminine μπάσταρδη, neuter μπάσταρδο) (derogatory)

  1. bastard (who is considered an illegitimate descendant)
    Synonym: νόθος (nóthos)
  2. (nominalized) bastard (a person who was born out of wedlock, and hence often considered an illegitimate descendant)
  3. bastard (who is considered a contemptible person)
  4. (nominalized) bastard (a contemptible person)
    Μπάσταρδε! ― Bástarde! ― Bastard!
  5. (rare, of things) bastard, bastardized (of abnormal, irregular or otherwise inferior qualities)
    Synonym: μπασταρδεμένος (bastardeménos)

Declension
Declension of μπάσταρδος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μπάσταρδος • μπάσταρδη • μπάσταρδο • μπάσταρδοι • μπάσταρδες • μπάσταρδα •
genitive μπάσταρδου • μπάσταρδης • μπάσταρδου • μπάσταρδων • μπάσταρδων • μπάσταρδων •
accusative μπάσταρδο • μπάσταρδη • μπάσταρδο • μπάσταρδους • μπάσταρδες • μπάσταρδα •
vocative μπάσταρδε • μπάσταρδη • μπάσταρδο • μπάσταρδοι • μπάσταρδες • μπάσταρδα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μπάσταρδος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μπάσταρδος, etc.)
  • μπαστάρδεμα n (bastárdema)
  • μπασταρδεύω (bastardévo)
  • μπαστάρδικος (bastárdikos)

References
  1. μπάσταρδος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.