μελαγκόρυφος

Ancient Greek

From μέλας (mélas, “black”) +‎ κορυφή (koruphḗ, “top of the head, crown”).

μελᾰγκόρῠφος • (melankóruphos) m (genitive μελᾰγκορῠ́φου); second declension

Second declension of ὁ μελᾰγκόρῠφος; τοῦ μελᾰγκορῠ́φου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μελᾰγκόρῠφος ho melankóruphos	τὼ μελᾰγκορῠ́φω tṑ melankorúphō	οἱ μελᾰγκόρῠφοι hoi melankóruphoi
Genitive	τοῦ μελᾰγκορῠ́φου toû melankorúphou	τοῖν μελᾰγκορῠ́φοιν toîn melankorúphoin	τῶν μελᾰγκορῠ́φων tôn melankorúphōn
Dative	τῷ μελᾰγκορῠ́φῳ tôi melankorúphōi	τοῖν μελᾰγκορῠ́φοιν toîn melankorúphoin	τοῖς μελᾰγκορῠ́φοις toîs melankorúphois
Accusative	τὸν μελᾰγκόρῠφον tòn melankóruphon	τὼ μελᾰγκορῠ́φω tṑ melankorúphō	τοὺς μελᾰγκορῠ́φους toùs melankorúphous
Vocative	μελᾰγκόρῠφε melankóruphe	μελᾰγκορῠ́φω melankorúphō	μελᾰγκόρῠφοι melankóruphoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.