μεγαλόφωνος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek μεγαλόφωνος (megalóphōnos).[1] By surface analysis, μεγάλος (megálos) +‎ -ό- (-ó-) +‎ φωνή (foní) +‎ -ος (-os).

Pronunciation
  • IPA(key): /me.ɣaˈlo.fo.nos/
  • Hyphenation: με‧γα‧λό‧φω‧νος

Adjective

μεγαλόφωνος • (megalófonos) m (feminine μεγαλόφωνη, neuter μεγαλόφωνο)

  1. (of a person) loud, loud-voiced
  2. (of an utterance or exclamation) loud, booming

Declension
Declension of μεγαλόφωνος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μεγαλόφωνος • μεγαλόφωνη • μεγαλόφωνο • μεγαλόφωνοι • μεγαλόφωνες • μεγαλόφωνα •
genitive μεγαλόφωνου • μεγαλόφωνης • μεγαλόφωνου • μεγαλόφωνων • μεγαλόφωνων • μεγαλόφωνων •
accusative μεγαλόφωνο • μεγαλόφωνη • μεγαλόφωνο • μεγαλόφωνους • μεγαλόφωνες • μεγαλόφωνα •
vocative μεγαλόφωνε • μεγαλόφωνη • μεγαλόφωνο • μεγαλόφωνοι • μεγαλόφωνες • μεγαλόφωνα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μεγαλόφωνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μεγαλόφωνος, etc.)

Derived terms
  • μεγαλόφωνα (megalófona, adverb)
  • μεγαλοφώνως (megalofónos, adverb)

References
  1. μεγαλόφωνος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.