ματωμένος

Greek

Etymology

Participle of ματώνω (matóno, “to bleed”)

Adjective

ματωμένος • (matoménos) m (feminine ματωμένη, neuter ματωμένο)

  1. bloody, bloodstained, bleeding

Declension
Declension of ματωμένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ματωμένος • ματωμένη • ματωμένο • ματωμένοι • ματωμένες • ματωμένα •
genitive ματωμένου • ματωμένης • ματωμένου • ματωμένων • ματωμένων • ματωμένων •
accusative ματωμένο • ματωμένη • ματωμένο • ματωμένους • ματωμένες • ματωμένα •
vocative ματωμένε • ματωμένη • ματωμένο • ματωμένοι • ματωμένες • ματωμένα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ματωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ματωμένος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.