κρόταφος

Ancient Greek

Alternative forms
  • κόρταφος (kórtaphos), κότραφος (kótraphos)

Etymology

Usually derived from κρότος (krótos, “beating”) as "beating of the veins in the temples". Furnée connects it with κόρση (kórsē, “temple”). Maybe from Pre-Greek.

Pronunciation
 

Noun

κρότᾰφος • (krótaphos) m (genitive κροτάφου); second declension

  1. (anatomy) temple, side of the forehead
    Synonym: κόρση (kórsē)
  2. (in general) side, edge, profil
  3. slope of a mountain
  4. back of a book
  5. edge or narrow side of a stele

Inflection
Second declension of ὁ κρότᾰφος; τοῦ κροτᾰ́φου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ κρότᾰφος
ho krótaphos		 τὼ κροτᾰ́φω
tṑ krotáphō		 οἱ κρότᾰφοι
hoi krótaphoi
Genitive τοῦ κροτᾰ́φου
toû krotáphou		 τοῖν κροτᾰ́φοιν
toîn krotáphoin		 τῶν κροτᾰ́φων
tôn krotáphōn
Dative τῷ κροτᾰ́φῳ
tôi krotáphōi		 τοῖν κροτᾰ́φοιν
toîn krotáphoin		 τοῖς κροτᾰ́φοις
toîs krotáphois
Accusative τὸν κρότᾰφον
tòn krótaphon		 τὼ κροτᾰ́φω
tṑ krotáphō		 τοὺς κροτᾰ́φους
toùs krotáphous
Vocative κρότᾰφε
krótaphe		 κροτᾰ́φω
krotáphō		 κρότᾰφοι
krótaphoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
Second declension of κρότᾰφος; κροτᾰ́φου (Epic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative κρότᾰφος
krótaphos		 κροτᾰ́φω
krotáphō		 κρότᾰφοι
krótaphoi
Genitive κροτᾰ́φου / κροτᾰφοῖο / κροτᾰ́φοιο / κροτᾰφόο / κροτᾰ́φοο
krotáphou / krotaphoîo / krotáphoio / krotaphóo / krotáphoo		 κροτᾰ́φοιῐν
krotáphoiin		 κροτᾰ́φων
krotáphōn
Dative κροτᾰ́φῳ
krotáphōi		 κροτᾰ́φοιῐν
krotáphoiin		 κροτᾰ́φοισῐ / κροτᾰ́φοισῐν / κροτᾰ́φοις
krotáphoisi(n) / krotáphois
Accusative κρότᾰφον
krótaphon		 κροτᾰ́φω
krotáphō		 κροτᾰ́φους
krotáphous
Vocative κρότᾰφε
krótaphe		 κροτᾰ́φω
krotáphō		 κρότᾰφοι
krótaphoi
Notes:
  • Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms
  • κροταφίζω (krotaphízō)
  • κροτάφιος (krotáphios)
  • κροταφίς (krotaphís)
  • κροταφιστής (krotaphistḗs)
  • κροταφίτης (krotaphítēs)
  • πολιοκρόταφος (poliokrótaphos)

Descendants
  • Greek: κρόταφος (krótafos)

Further reading

Greek
Κρόταφος

Etymology

From Ancient Greek κρόταφος (krótaphos, “side of head, temple”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɾo.ta.fos/

Noun

κρόταφος • (krótafos) m (plural κρόταφοι)

  1. (anatomy) temple

Declension
declension of κρόταφος
case     \     number singular plural
nominative κρόταφος • κρόταφοι •
genitive κροτάφου • κροτάφων •
accusative κρόταφο • κροτάφους •
vocative κρόταφε • κρόταφοι •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.