καινούριος

Greek

Etymology

From the Byzantine Greek and Hellenistic καινούργιος (kainoúrgios), without the presence of gamma <γ> since the pronunciation of -ιος for this word does not demand it: /ʝios/ > /ʝos/.[1]
From Ancient Greek καινουργός (kainourgós, “producing new things”), from καινουργής (kainourgḗs) (from καινός (kainós, “fresh, new”) +‎ -ουργός (-ourgós, “maker”)), +‎ -ιος (-ios). Also see the also commonly used, etymological spelling καινούργιος (kainoúrgios).

Pronunciation
  • IPA(key): /ceˈnuɾ.ʝos/
  • Hyphenation: και‧νούρ‧ιος
  • Homophone: καινούργιος (kainoúrgios)

Adjective

καινούριος • (kainoúrios) m (feminine καινούρια, neuter καινούριο)

  1. modern spelling of of καινούργιος (kainoúrgios)

Declension
Declension of καινούριος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative καινούριος • καινούρια • καινούριο • καινούριοι • καινούριες • καινούρια •
genitive καινούριου • καινούριας • καινούριου • καινούριων • καινούριων • καινούριων •
accusative καινούριο • καινούρια • καινούριο • καινούριους • καινούριες • καινούρια •
vocative καινούριε • καινούρια • καινούριο • καινούριοι • καινούριες • καινούρια •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καινούριος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καινούριος, etc.)

Derived terms
  • καινουργο- (kainourgo-) or καινουργιο- (kainourgio-) and καινουργο- (kainourgo-)
  • καινουριώνω (kainourióno) or καινουργιώνω (kainourgióno)
  • and see: έργο n (érgo, “work”) and the ancient ἔργον (érgon)

References
  1. καινούριος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.