επιθετικός
See also: ἐπιθετικός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐπιθετικός (epithetikós).
Adjective
επιθετικός • (epithetikós) m (feminine επιθετική, neuter επιθετικό)
- offensive, aggressive, relating to attack
- Antonym: αμυντικός (amyntikós)
- (grammar) adjectival
Declension
Declension of επιθετικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επιθετικός • | επιθετική • | επιθετικό • | επιθετικοί • | επιθετικές • | επιθετικά • |
| genitive | επιθετικού • | επιθετικής • | επιθετικού • | επιθετικών • | επιθετικών • | επιθετικών • |
| accusative | επιθετικό • | επιθετική • | επιθετικό • | επιθετικούς • | επιθετικές • | επιθετικά • |
| vocative | επιθετικέ • | επιθετική • | επιθετικό • | επιθετικοί • | επιθετικές • | επιθετικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιθετικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιθετικός, etc.) | |||||
Degrees of comparison by suffixation
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επιθετικότερος • | επιθετικότερη • | επιθετικότερο • | επιθετικότεροι • | επιθετικότερες • | επιθετικότερα • |
| genitive | επιθετικότερου • | επιθετικότερης • | επιθετικότερου • | επιθετικότερων • | επιθετικότερων • | επιθετικότερων • |
| accusative | επιθετικότερο • | επιθετικότερη • | επιθετικότερο • | επιθετικότερους • | επιθετικότερες • | επιθετικότερα • |
| vocative | επιθετικότερε • | επιθετικότερη • | επιθετικότερο • | επιθετικότεροι • | επιθετικότερες • | επιθετικότερα • |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επιθετικότερος", etc) | |||||
| Absolute superlative | singular | plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επιθετικότατος • | επιθετικότατη • | επιθετικότατο • | επιθετικότατοι • | επιθετικότατες • | επιθετικότατα • |
| genitive | επιθετικότατου • | επιθετικότατης • | επιθετικότατου • | επιθετικότατων • | επιθετικότατων • | επιθετικότατων • |
| accusative | επιθετικότατο • | επιθετικότατη • | επιθετικότατο • | επιθετικότατους • | επιθετικότατες • | επιθετικότατα • |
| vocative | επιθετικότατε • | επιθετικότατη • | επιθετικότατο • | επιθετικότατοι • | επιθετικότατες • | επιθετικότατα • |
Related terms
- see: επίθεση f (epíthesi, “attack”)
Noun
επιθετικός • (epithetikós) m (plural επιθετικοί, feminine επιθετική)
Declension
declension of επιθετικός
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | επιθετικός • | επιθετικοί • |
| genitive | επιθετικού • | επιθετικών • |
| accusative | επιθετικό • | επιθετικούς • |
| vocative | επιθετικέ • | επιθετικοί • |
Further reading
- επιθετικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.