εορταστικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἑορταστικός (heortastikós).[1]

Adjective

εορταστικός • (eortastikós) m (feminine εορταστική, neuter εορταστικό)

  1. festive, celebratory (having the atmosphere, decoration, or attitude of a festival, holiday, or celebration)

Declension
Declension of εορταστικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εορταστικός • εορταστική • εορταστικό • εορταστικοί • εορταστικές • εορταστικά •
genitive εορταστικού • εορταστικής • εορταστικού • εορταστικών • εορταστικών • εορταστικών •
accusative εορταστικό • εορταστική • εορταστικό • εορταστικούς • εορταστικές • εορταστικά •
vocative εορταστικέ • εορταστική • εορταστικό • εορταστικοί • εορταστικές • εορταστικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εορταστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εορταστικός, etc.)

Derived terms
  • εορταστικά (eortastiká, adverb)

References
  1. εορταστικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.