γούστο

Greek

Etymology

From Byzantine Greek γοῦστο (goûsto), from Venetian gusto (“taste”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɣusto/
  • Hyphenation: γού‧στο

Noun

γούστο • (goústo) n (plural γούστα)

  1. taste (person's implicit set of preferences)
    Έχεις θαυμάσιο γούστο στη μουσική.
    Écheis thavmásio goústo sti mousikí.
    You have a wonderful taste in music.
    Ο καθένας με τα γούστα του.
    O kathénas me ta goústa tou.
    Each to their own.
  2. (more specifically) good taste
    Το διαμέρισμά της δείχνει το γούστο της.
    To diamérismá tis deíchnei to goústo tis.
    Her apartment shows her great taste.
    Είναι άνθρωπος με γούστο· ποτέ δε θα φορούσε κάτι τέτοιο!
    Eínai ánthropos me goústo; poté de tha foroúse káti tétoio!
    He's a man of good taste; he'd never wear something like that!
  3. (by extension) fun
    Μου χάλασε το γούστο ο καβγάς.
    Mou chálase to goústo o kavgás.
    The fight spoiled my good fun.
    Έχει γούστο ο φίλος σου.
    Échei goústo o fílos sou.
    Your friend is great fun.

Declension
declension of γούστο
case     \     number singular plural
nominative γούστο • γούστα •
genitive γούστου • γούστων •
accusative γούστο • γούστα •
vocative γούστο • γούστα •

Synonyms

Derived terms
  • γουστόζικος (goustózikos, “funny”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.