αραγμένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of αράζω (arázo, “to moor”)

Participle

αραγμένος • (aragménos) m (feminine αραγμένη, neuter αραγμένο)

  1. (nautical) anchored, moored
  2. (figurative) at rest

Declension
Declension of αραγμένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αραγμένος • αραγμένη • αραγμένο • αραγμένοι • αραγμένες • αραγμένα •
genitive αραγμένου • αραγμένης • αραγμένου • αραγμένων • αραγμένων • αραγμένων •
accusative αραγμένο • αραγμένη • αραγμένο • αραγμένους • αραγμένες • αραγμένα •
vocative αραγμένε • αραγμένη • αραγμένο • αραγμένοι • αραγμένες • αραγμένα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αραγμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αραγμένος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.