απών

See also: ἀπών

Greek

Etymology

From Ancient Greek, the present participle ἀπών of the verb ἄπειμι "I am absent".

Adjective

απών • (apón) m (feminine απούσα, neuter απόν)

  1. absent
    Antonym: παρών (parón)

Declension
Declension of απών
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απών • απούσα • απόν • απόντες • απούσες • απόντα •
genitive απόντος • απούσας • / απούσης • απόντος • απόντων • απουσών • απόντων •
accusative απόντα • απούσα • απόν • απόντες • απούσες • απόντα •
vocative απών • απούσα • απόν • απόντες • απούσες • απόντα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απών, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απών, etc.)

Noun

απών • (apón) m (plural απόντες, feminine απούσα)

  1. absentee

Declension
declension of απών
case     \     number singular plural
nominative απών • απόντες •
genitive απόντος • απόντων •
accusative απόντα • απόντες •
vocative απών • απόντες •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.