αποπλανητής
Greek
Noun
αποπλανητής • (apoplanitís) m (plural αποπλανητές, feminine αποπλανήτρια)
- seducer
- Synonyms: ξελογιαστής (xelogiastís), πλανευτής (planeftís)
Declension
declension of αποπλανητής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αποπλανητής • | αποπλανητές • |
| genitive | αποπλανητή • | αποπλανητών • |
| accusative | αποπλανητή • | αποπλανητές • |
| vocative | αποπλανητή • | αποπλανητές • |
Related terms
- see: αποπλανώ (apoplanó, “to seduce”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.