απηρχαιωμένος
See also: ἀπηρχαιωμένος
Greek
Alternative forms
- απαρχαιωμένος (aparchaioménos) (standard Modern Greek)
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ἀπηρχαιωμένος (apērkhaiōménos), perfect participle of the passive verb ἀπαρχαιόομαι / ἀπαρχαιοῦμαι. And see απαρχαιωμένος (aparchaioménos).
Pronunciation
- IPA(key): /a.pir.çe.oˈme.nos/
- Hyphenation: α‧πηρ‧χαι‧ω‧μέ‧νος
Participle
απηρχαιωμένος • (apirchaioménos) m (feminine απηρχαιωμένη, neuter απηρχαιωμένο)
- (dated) old form of απαρχαιωμένος (aparchaioménos)
- older spelling: ἀπηρχαιωμένος (apērkhaiōménos)
Declension
Declension of απηρχαιωμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απηρχαιωμένος • | απηρχαιωμένη • | απηρχαιωμένο • | απηρχαιωμένοι • | απηρχαιωμένες • | απηρχαιωμένα • |
| genitive | απηρχαιωμένου • | απηρχαιωμένης • | απηρχαιωμένου • | απηρχαιωμένων • | απηρχαιωμένων • | απηρχαιωμένων • |
| accusative | απηρχαιωμένο • | απηρχαιωμένη • | απηρχαιωμένο • | απηρχαιωμένους • | απηρχαιωμένες • | απηρχαιωμένα • |
| vocative | απηρχαιωμένε • | απηρχαιωμένη • | απηρχαιωμένο • | απηρχαιωμένοι • | απηρχαιωμένες • | απηρχαιωμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απηρχαιωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απηρχαιωμένος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.