απελπισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of απελπίζομαι (apelpízomai), passive voice of απελπίζω (“to despair, desolate”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.pel.piˈzme.nos/
  • Hyphenation: α‧πελ‧πι‧σμέ‧νος

Participle

απελπισμένος • (apelpisménos) m (feminine απελπισμένη, neuter απελπισμένο)

  1. in despair, despairing, desperate
    formal, learned: άπελπις (ápelpis)

Declension
Declension of απελπισμένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απελπισμένος • απελπισμένη • απελπισμένο • απελπισμένοι • απελπισμένες • απελπισμένα •
genitive απελπισμένου • απελπισμένης • απελπισμένου • απελπισμένων • απελπισμένων • απελπισμένων •
accusative απελπισμένο • απελπισμένη • απελπισμένο • απελπισμένους • απελπισμένες • απελπισμένα •
vocative απελπισμένε • απελπισμένη • απελπισμένο • απελπισμένοι • απελπισμένες • απελπισμένα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απελπισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απελπισμένος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.