απαραίτητος

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἀπαραίτητος (aparaítētos).

Pronunciation
  • IPA(key): /apaˈretitos/
  • Hyphenation: α‧πα‧ραί‧τη‧τος

Adjective

απαραίτητος • (aparaítitos) m (feminine απαραίτητη, neuter απαραίτητο)

  1. needed, necessary, required, indispensable

Declension
Declension of απαραίτητος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απαραίτητος • απαραίτητη • απαραίτητο • απαραίτητοι • απαραίτητες • απαραίτητα •
genitive απαραίτητου • απαραίτητης • απαραίτητου • απαραίτητων • απαραίτητων • απαραίτητων •
accusative απαραίτητο • απαραίτητη • απαραίτητο • απαραίτητους • απαραίτητες • απαραίτητα •
vocative απαραίτητε • απαραίτητη • απαραίτητο • απαραίτητοι • απαραίτητες • απαραίτητα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απαραίτητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απαραίτητος, etc.)

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.