απαίνευτος
Greek
Adjective
απαίνευτος • (apaíneftos) m (feminine απαίνευτη, neuter απαίνευτο)
- unpraised, unlauded
- Synonym: ανεγκωμίαστος (anegkomíastos)
Declension
Declension of απαίνευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαίνευτος • | απαίνευτη • | απαίνευτο • | απαίνευτοι • | απαίνευτες • | απαίνευτα • |
| genitive | απαίνευτου • | απαίνευτης • | απαίνευτου • | απαίνευτων • | απαίνευτων • | απαίνευτων • |
| accusative | απαίνευτο • | απαίνευτη • | απαίνευτο • | απαίνευτους • | απαίνευτες • | απαίνευτα • |
| vocative | απαίνευτε • | απαίνευτη • | απαίνευτο • | απαίνευτοι • | απαίνευτες • | απαίνευτα • |
Related terms
- see: επαινώ (epainó, “to praise”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.