ανεγκωμίαστος
Greek
Adjective
ανεγκωμίαστος • (anegkomíastos) m (feminine ανεγκωμίαστη, neuter ανεγκωμίαστο)
Declension
Declension of ανεγκωμίαστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεγκωμίαστος • | ανεγκωμίαστη • | ανεγκωμίαστο • | ανεγκωμίαστοι • | ανεγκωμίαστες • | ανεγκωμίαστα • |
| genitive | ανεγκωμίαστου • | ανεγκωμίαστης • | ανεγκωμίαστου • | ανεγκωμίαστων • | ανεγκωμίαστων • | ανεγκωμίαστων • |
| accusative | ανεγκωμίαστο • | ανεγκωμίαστη • | ανεγκωμίαστο • | ανεγκωμίαστους • | ανεγκωμίαστες • | ανεγκωμίαστα • |
| vocative | ανεγκωμίαστε • | ανεγκωμίαστη • | ανεγκωμίαστο • | ανεγκωμίαστοι • | ανεγκωμίαστες • | ανεγκωμίαστα • |
Related terms
- εγκωμιάζω (egkomiázo, “to praise”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.