απέραντος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀπέραντος (apérantos).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈpe.ɾan.dos/
Declension
Declension of απέραντος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απέραντος • | απέραντη • | απέραντο • | απέραντοι • | απέραντες • | απέραντα • |
| genitive | απέραντου • | απέραντης • | απέραντου • | απέραντων • | απέραντων • | απέραντων • |
| accusative | απέραντο • | απέραντη • | απέραντο • | απέραντους • | απέραντες • | απέραντα • |
| vocative | απέραντε • | απέραντη • | απέραντο • | απέραντοι • | απέραντες • | απέραντα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απέραντος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απέραντος, etc.) | |||||
Related terms
- and see: απεραντολογία f (aperantología, “verbosity”)
- απεραντοσύνη f (aperantosýni, “vastness, infinity”)
Further reading
- απέραντος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.