ανυπομόνευτος
Greek
Adjective
ανυπομόνευτος • (anypomóneftos) m (feminine ανυπομόνευτη, neuter ανυπομόνευτο)
- impatient, eager, anxious
- Synonym: ανυπόμονος (anypómonos)
- Antonym: υπομονετικός (ypomonetikós)
Declension
Declension of ανυπομόνευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανυπομόνευτος • | ανυπομόνευτη • | ανυπομόνευτο • | ανυπομόνευτοι • | ανυπομόνευτες • | ανυπομόνευτα • |
| genitive | ανυπομόνευτου • | ανυπομόνευτης • | ανυπομόνευτου • | ανυπομόνευτων • | ανυπομόνευτων • | ανυπομόνευτων • |
| accusative | ανυπομόνευτο • | ανυπομόνευτη • | ανυπομόνευτο • | ανυπομόνευτους • | ανυπομόνευτες • | ανυπομόνευτα • |
| vocative | ανυπομόνευτε • | ανυπομόνευτη • | ανυπομόνευτο • | ανυπομόνευτοι • | ανυπομόνευτες • | ανυπομόνευτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπομόνευτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπομόνευτος, etc.) | |||||
Related terms
- see: ανυπομονησία f (anypomonisía, “impatience”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.