αντιπαθητικός
Greek
Adjective
αντιπαθητικός • (antipathitikós) m (feminine αντιπαθητική, neuter αντιπαθητικό)
- unpleasant
- disagreeable
- Synonym: αντιπαθής (antipathís)
Declension
Declension of αντιπαθητικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αντιπαθητικός • | αντιπαθητική • | αντιπαθητικό • | αντιπαθητικοί • | αντιπαθητικές • | αντιπαθητικά • |
| genitive | αντιπαθητικού • | αντιπαθητικής • | αντιπαθητικού • | αντιπαθητικών • | αντιπαθητικών • | αντιπαθητικών • |
| accusative | αντιπαθητικό • | αντιπαθητική • | αντιπαθητικό • | αντιπαθητικούς • | αντιπαθητικές • | αντιπαθητικά • |
| vocative | αντιπαθητικέ • | αντιπαθητική • | αντιπαθητικό • | αντιπαθητικοί • | αντιπαθητικές • | αντιπαθητικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντιπαθητικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντιπαθητικός, etc.) | |||||
Related terms
- see: αντιπαθώ (antipathó, “to dislike”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.