ανορθόδοξος

Greek

Etymology

αν- (an-) privative + ορθόδοξος (orthódoxos, “orthodox”), calque of English unorthodox.[1] First attested 1898.

Pronunciation

IPA^(key): /anoɾˈθoðoksos/
Hyphenation: αν‧ορ‧θό‧δο‧ξος

Adjective

ανορθόδοξος • (anorthódoxos) m (feminine ανορθόδοξη, neuter ανορθόδοξο)

unorthodox (not following convention or tradition)
Ο φίλος μου έχει ανορθόδοξες ιδέες
O fílos mou échei anorthódoxes idées
My friend has unorthodox ways.

Declension

Declension of ανορθόδοξος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανορθόδοξος •	ανορθόδοξη •	ανορθόδοξο •	ανορθόδοξοι •	ανορθόδοξες •	ανορθόδοξα •
genitive	ανορθόδοξου •	ανορθόδοξης •	ανορθόδοξου •	ανορθόδοξων •	ανορθόδοξων •	ανορθόδοξων •
accusative	ανορθόδοξο •	ανορθόδοξη •	ανορθόδοξο •	ανορθόδοξους •	ανορθόδοξες •	ανορθόδοξα •
vocative	ανορθόδοξε •	ανορθόδοξη •	ανορθόδοξο •	ανορθόδοξοι •	ανορθόδοξες •	ανορθόδοξα •

Synonyms

αντισυμβατικός (antisymvatikós, “unconventional”)
ασυνήθιστος (asyníthistos, “unusual, uncommon”)

Antonyms

ορθόδοξος (orthódoxos, “orthodox”)
αποδεκτός (apodektós, “accepted”)

Derived terms

ανορθόδοξα (anorthódoxa, “unorthodoxly, in an unorthodox manner”)
ανορθοδοξία f (anorthodoxía, “unorthodoxy”)

References

ανορθόδοξος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.