ανθεκτικός

Greek

Adjective

ανθεκτικός • (anthektikós) m (feminine ανθεκτική, neuter ανθεκτικό)

  1. hard, tough
  2. durable, hard-wearing

Declension
Declension of ανθεκτικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανθεκτικός • ανθεκτική • ανθεκτικό • ανθεκτικοί • ανθεκτικές • ανθεκτικά •
genitive ανθεκτικού • ανθεκτικής • ανθεκτικού • ανθεκτικών • ανθεκτικών • ανθεκτικών •
accusative ανθεκτικό • ανθεκτική • ανθεκτικό • ανθεκτικούς • ανθεκτικές • ανθεκτικά •
vocative ανθεκτικέ • ανθεκτική • ανθεκτικό • ανθεκτικοί • ανθεκτικές • ανθεκτικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανθεκτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανθεκτικός, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.