ανεκχώρητος
Greek
Adjective
ανεκχώρητος • (anekchóritos) m (feminine ανεκχώρητη, neuter ανεκχώρητο)
- not transferable, untransferable (cannot be reassigned)
- not transferred, not reassigned
Declension
Declension of ανεκχώρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεκχώρητος • | ανεκχώρητη • | ανεκχώρητο • | ανεκχώρητοι • | ανεκχώρητες • | ανεκχώρητα • |
| genitive | ανεκχώρητου • | ανεκχώρητης • | ανεκχώρητου • | ανεκχώρητων • | ανεκχώρητων • | ανεκχώρητων • |
| accusative | ανεκχώρητο • | ανεκχώρητη • | ανεκχώρητο • | ανεκχώρητους • | ανεκχώρητες • | ανεκχώρητα • |
| vocative | ανεκχώρητε • | ανεκχώρητη • | ανεκχώρητο • | ανεκχώρητοι • | ανεκχώρητες • | ανεκχώρητα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεκχώρητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεκχώρητος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.