αναφύτευση
Greek
Noun
αναφύτευση • (anafýtefsi) f (plural αναφυτεύσεις)
- (horticulture, forestry) replanting
- transplanting
- Synonym: μεταφύτευση (metafýtefsi)
Declension
declension of αναφύτευση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναφύτευση • | αναφυτεύσεις • | |
| genitive | αναφύτευσης • | αναφυτεύσεων • | |
| accusative | αναφύτευση • | αναφυτεύσεις • | |
| vocative | αναφύτευση • | αναφυτεύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναφυτεύσεως • | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.