αναστάσιμος
Greek
Adjective
αναστάσιμος • (anastásimos) m (feminine αναστάσιμη, neuter αναστάσιμο)
- Easter
- αναστάσιμα τροπάρια ― anastásima tropária ― Easter hymn
Declension
Declension of αναστάσιμος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναστάσιμος • | αναστάσιμη • | αναστάσιμο • | αναστάσιμοι • | αναστάσιμες • | αναστάσιμα • |
| genitive | αναστάσιμου • | αναστάσιμης • | αναστάσιμου • | αναστάσιμων • | αναστάσιμων • | αναστάσιμων • |
| accusative | αναστάσιμο • | αναστάσιμη • | αναστάσιμο • | αναστάσιμους • | αναστάσιμες • | αναστάσιμα • |
| vocative | αναστάσιμε • | αναστάσιμη • | αναστάσιμο • | αναστάσιμοι • | αναστάσιμες • | αναστάσιμα • |
Related terms
- see: ανασταίνω (anastaíno, “to resurrect”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.