ανάγκη

See also: ἀνάγκη

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀνάγκη (anánkē, “necessity”).

Pronunciation

IPA^(key): /aˈnaŋ.ɟi/
Hyphenation: α‧νά‧γκη

Noun

ανάγκη • (anágki) f (plural ανάγκες)

(most senses) necessity
Από ανάγκη πήγαμε μέσω Λονδίνου.
Apó anágki pígame méso Londínou.
Out of necessity we went through London.
(most senses) need, want, demand
Δεν τον ενδιαφέρουν οι ανάγκες της γυναίκας του.
Den ton endiaféroun oi anágkes tis gynaíkas tou.
He is not interested in his wife's needs.
(euphemistic) call of nature (need for urination or defecation)
Έχετε τουαλέτα; Πρέπει να κάνω την ανάγκη μου.
Échete toualéta? Prépei na káno tin anágki mou.
Do you have a toilet? I need to go.

Declension

declension of ανάγκη

case \ number	singular	plural
nominative	ανάγκη •	ανάγκες •
genitive	ανάγκης •	αναγκών •
accusative	ανάγκη •	ανάγκες •
vocative	ανάγκη •	ανάγκες •

Derived terms

Expressions

αναγκαίο κακό n (anagkaío kakó)
έκτακτη ανάγκη f (éktakti anágki, “emergency”, literally “emergency emergency”)
εξ ανάγκης (ex anágkis) (formal)

Related terms

αναγκάζω (anagkázo, “to compel”)
αναγκαία n pl (anagkaía, “necessities”)
αναγκαίος (anagkaíos, “necessary”)
αναγκαιότητα f (anagkaiótita, “necessity”)
αναγκασμός m (anagkasmós, “compulsion”)
αναγκαστικός (anagkastikós, “compulsory”)
εξαναγκάζω (exanagkázo, “compel”)
καταναγκάζω (katanagkázo, “compel”)
καταναγκασμός m (katanagkasmós, “compulsion”)
καταναγκαστικός (katanagkastikós, “compulsory”)
πειθαναγκάζω (peithanagkázo, “compel forcefully”)
πειθαναγκασμός m (peithanagkasmós)
ψυχαναγκασμός m (psychanagkasmós)
ψυχαναγκαστικός (psychanagkastikós)

Descendants

→ Romanian: ananghie

Further reading

ανάγκη - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.