αινετός
Greek
Etymology
From Ancient Greek αἰνετός (ainetós).
Adjective
αινετός • (ainetós) m (feminine αινετή, neuter αινετό)
Declension
Declension of αινετός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αινετός • | αινετή • | αινετό • | αινετοί • | αινετές • | αινετά • |
| genitive | αινετού • | αινετής • | αινετού • | αινετών • | αινετών • | αινετών • |
| accusative | αινετό • | αινετή • | αινετό • | αινετούς • | αινετές • | αινετά • |
| vocative | αινετέ • | αινετή • | αινετό • | αινετοί • | αινετές • | αινετά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αινετός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αινετός, etc.) | |||||
Alternative forms
- επαινετός (epainetós)
Synonyms
- αινέσιμος (ainésimos)
Related terms
- see: αίνος m (aínos, “praise”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.