αδίσταχτος
Greek
Adjective
αδίσταχτος • (adístachtos) m (feminine αδίσταχτη, neuter αδίσταχτο)
- Alternative form of αδίστακτος (adístaktos)
Declension
Declension of αδίσταχτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδίσταχτος • | αδίσταχτη • | αδίσταχτο • | αδίσταχτοι • | αδίσταχτες • | αδίσταχτα • |
| genitive | αδίσταχτου • | αδίσταχτης • | αδίσταχτου • | αδίσταχτων • | αδίσταχτων • | αδίσταχτων • |
| accusative | αδίσταχτο • | αδίσταχτη • | αδίσταχτο • | αδίσταχτους • | αδίσταχτες • | αδίσταχτα • |
| vocative | αδίσταχτε • | αδίσταχτη • | αδίσταχτο • | αδίσταχτοι • | αδίσταχτες • | αδίσταχτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδίσταχτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδίσταχτος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.