αγριεμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of αγριεύομαι (agriévomai), passive voice of αγριεύω (“make wild; scare”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.ɣɾi.eˈme.nos/
- Hyphenation: α‧γρι‧ε‧μέ‧νος
Declension
Declension of αγριεμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αγριεμένος • | αγριεμένη • | αγριεμένο • | αγριεμένοι • | αγριεμένες • | αγριεμένα • |
| genitive | αγριεμένου • | αγριεμένης • | αγριεμένου • | αγριεμένων • | αγριεμένων • | αγριεμένων • |
| accusative | αγριεμένο • | αγριεμένη • | αγριεμένο • | αγριεμένους • | αγριεμένες • | αγριεμένα • |
| vocative | αγριεμένε • | αγριεμένη • | αγριεμένο • | αγριεμένοι • | αγριεμένες • | αγριεμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγριεμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγριεμένος, etc.) | |||||
Related terms
- see: άγριος (ágrios, “wild”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.