αγκυλωμένος
Greek
Etymology
from αγκυλώνω (agkylóno, “to hurt, to prick”)
Adjective
αγκυλωμένος • (agkyloménos) m (feminine αγκυλωμένη, neuter αγκυλωμένο)
Declension
Declension of αγκυλωμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αγκυλωμένος • | αγκυλωμένη • | αγκυλωμένο • | αγκυλωμένοι • | αγκυλωμένες • | αγκυλωμένα • |
| genitive | αγκυλωμένου • | αγκυλωμένης • | αγκυλωμένου • | αγκυλωμένων • | αγκυλωμένων • | αγκυλωμένων • |
| accusative | αγκυλωμένο • | αγκυλωμένη • | αγκυλωμένο • | αγκυλωμένους • | αγκυλωμένες • | αγκυλωμένα • |
| vocative | αγκυλωμένε • | αγκυλωμένη • | αγκυλωμένο • | αγκυλωμένοι • | αγκυλωμένες • | αγκυλωμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγκυλωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγκυλωμένος, etc.) | |||||
Related terms
- αγκύλωση f (agkýlosi, “ankylosis”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.