śladować

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slědovati.[1] By surface analysis, ślad +‎ -ować. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɕlʲadɔvat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɕlʲadɔvat͡ɕ/

Verb

śladować impf

  1. to follow, to imitate, to model one's actions on someone else's, to follow someone's lead
    • 1901 [Middle of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 428:
      Przed ssmyerczyø nye slyadowal zzywota swyøtych (non imitabatur vitam sanctorum)
      [Przed śmiercią nie śladował żywota świętych (non imitabatur vitam sanctorum]

Derived terms
noun
  • śladowanie
verbs
nouns
  • ślad
  • śladek
  • śladogon
  • śladogonie

Descendants
  • Polish: śladować

References
  1. Boryś, Wiesław (2005) “naśladować”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish śladować, from Proto-Slavic *slědovati.[1] By surface analysis, ślad +‎ -ować. Cognates include Russian сле́довать (slédovatʹ).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕlaˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: śla‧do‧wać

Verb

śladować impf

  1. (transitive, obsolete) to follow (to move behind in the same path or direction) [+accusative] or [+genitive]
    Synonyms: śledzić, tropić
    • 1581, Paweł Szczerbic, transl., Specvlum Saxonvm Albo Prawo Saskie y Maydeburskie : porządkiem obiecadła z Lacińskich y Niemieckich exemplarzow zebrane, a na Polski ięzyk z pilnościa y wiernie przełożone‎, page 255:
      Niektórzy myncarze pieniądze potajemnie i złośliwie fałszują; przeto takich złoczyńców śladować każdemu należy.
      Some minters secretly and dastardly falsify money; which is why everyone ought to chase such evil-doers.
    • 1603, Adam Paxillus (Kołek, Małecki) z Brzeska, Tragedia o Ulissesie, page Av:
      Czego świeżych potrzebách potomstwo śláduie.
      O własność rycerskiego stanu záwiaduie […]
      What fresh needs progeny chase
      They manage the property of the knightly state.
    • 1685, Anna Stanisławska, Transakcja … całego życia…pisane roku 1685‎, published 1935, page 224:
      Ślakowali - śladowali, tropili.
      The traced, the followed, they stalked.
  2. (transitive, obsolete) to follow, to imitate, to model one's actions on someone else's, to follow someone's lead
    Synonym: naśladować
    • 1771, Adam Kazimierz Czartoryski, Panna na wydaniu : komedya we dwoch aktach‎:
      Reprezentacyj Theatralnych kto by chciał pierwiastki śladować, musiałby się wrócić w głąb czasów najdawniejszych.
      He who wants to imitate the roots of the Theatrical Representations would have to dig into the deepest annals of time.

Conjugation
Conjugation of śladować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śladować
present tense 1st śladuję śladujemy
2nd śladujesz śladujecie
3rd śladuje śladują
impersonal śladuje się
past tense 1st śladowałem,
-(e)m śladował		 śladowałam,
-(e)m śladowała		 śladowałom,
-(e)m śladowało		 śladowaliśmy,
-(e)śmy śladowali		 śladowałyśmy,
-(e)śmy śladowały
2nd śladowałeś,
-(e)ś śladował		 śladowałaś,
-(e)ś śladowała		 śladowałoś,
-(e)ś śladowało		 śladowaliście,
-(e)ście śladowali		 śladowałyście,
-(e)ście śladowały
3rd śladował śladowała śladowało śladowali śladowały
impersonal śladowano
future tense 1st będę śladował,
będę śladować		 będę śladowała,
będę śladować		 będę śladowało,
będę śladować		 będziemy śladowali,
będziemy śladować		 będziemy śladowały,
będziemy śladować
2nd będziesz śladował,
będziesz śladować		 będziesz śladowała,
będziesz śladować		 będziesz śladowało,
będziesz śladować		 będziecie śladowali,
będziecie śladować		 będziecie śladowały,
będziecie śladować
3rd będzie śladował,
będzie śladować		 będzie śladowała,
będzie śladować		 będzie śladowało,
będzie śladować		 będą śladowali,
będą śladować		 będą śladowały,
będą śladować
impersonal będzie śladować się
conditional 1st śladowałbym,
bym śladował		 śladowałabym,
bym śladowała		 śladowałobym,
bym śladowało		 śladowalibyśmy,
byśmy śladowali		 śladowałybyśmy,
byśmy śladowały
2nd śladowałbyś,
byś śladował		 śladowałabyś,
byś śladowała		 śladowałobyś,
byś śladowało		 śladowalibyście,
byście śladowali		 śladowałybyście,
byście śladowały
3rd śladowałby,
by śladował		 śladowałaby,
by śladowała		 śladowałoby,
by śladowało		 śladowaliby,
by śladowali		 śladowałyby,
by śladowały
impersonal śladowano by
imperative 1st niech śladuję śladujmy
2nd śladuj śladujcie
3rd niech śladuje niech śladują
active adjectival participle śladujący śladująca śladujące śladujący śladujące
passive adjectival participle śladowany śladowana śladowane śladowani śladowane
contemporary adverbial participle śladując
verbal noun śladowanie

Derived terms
verbs
  • naśladować impf
  • (Middle Polish) ośladować impf
  • (Middle Polish) pośladować impf
  • prześladować impf
  • (Middle Polish) wyśladować impf
adjective
  • śladogonny
adverb
    noun
    • ślad
    • śladek
    • śladogoniec
    • śladownik

    References
    1. Boryś, Wiesław (2005) “naśladować”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN

    Further reading
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.