zobojętnienie
Polish
Etymology
From zobojętnieć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /zɔ.bɔ.jɛntˈɲɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: zo‧bo‧jęt‧nie‧nie
Noun
zobojętnienie n
- verbal noun of zobojętnieć
- verbal noun of zobojętnić
- apathy, indifference
- Synonym: apatia
Declension
Declension of zobojętnienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | zobojętnienie |
| genitive | zobojętnienia |
| dative | zobojętnieniu |
| accusative | zobojętnienie |
| instrumental | zobojętnieniem |
| locative | zobojętnieniu |
| vocative | zobojętnienie |
Further reading
- zobojętnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zobojętnienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.