zakała

Polish

Etymology

Deverbal from zakalić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈka.wa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awa
  • Syllabification: za‧ka‧ła

Noun

zakała f or zakała m pers

  1. (derogatory) a person who is a disgrace to their group; a black sheep

Declension
Declension of zakała
singular plural
nominative zakała zakały
genitive zakały zakał
dative zakale zakałom
accusative zakałę zakały
instrumental zakałą zakałami
locative zakale zakałach
vocative zakało zakały

Further reading
  • zakała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakała in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.