zagięcie

Polish

Etymology

From zagiąć +‎ -ęcie.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɡjɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: za‧gię‧cie

Noun

zagięcie n

  1. verbal noun of zagiąć
  2. bend, crease, fold

Declension
Declension of zagięcie
singular plural
nominative zagięcie zagięcia
genitive zagięcia zagięć
dative zagięciu zagięciom
accusative zagięcie zagięcia
instrumental zagięciem zagięciami
locative zagięciu zagięciach
vocative zagięcie zagięcia

Further reading
  • zagięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagięcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.