zadęcie

Polish

Etymology

From zadąć +‎ -cie.

Pronunciation

IPA^(key): /zaˈdɛɲ.t͡ɕɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
Syllabification: za‧dę‧cie

Noun

zadęcie n

verbal noun of zadąć
(colloquial) pretension
Synonym: pretensjonalność
toot (sound brought forth from an instrument)

Declension

Declension of zadęcie

	singular	plural
nominative	zadęcie	zadęcia
genitive	zadęcia	zadęć
dative	zadęciu	zadęciom
accusative	zadęcie	zadęcia
instrumental	zadęciem	zadęciami
locative	zadęciu	zadęciach
vocative	zadęcie	zadęcia

Further reading

zadęcie in Polish dictionaries at PWN
Aleksander Zdanowicz (1861) “zadęcie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zadęcie”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 8, Warsaw, page 68

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.