wzrokowiec

Polish

Etymology

From wzrok +‎ -owiec.

Pronunciation

IPA^(key): /vzrɔˈkɔ.vjɛt͡s/
Rhymes: -ɔvjɛt͡s
Syllabification: wzro‧ko‧wiec

Noun

wzrokowiec m pers

visualizer (someone whose mental imagery is visual)

Declension

Declension of wzrokowiec

	singular	plural
nominative	wzrokowiec	wzrokowcy/wzrokowce (deprecative)
genitive	wzrokowca	wzrokowców
dative	wzrokowcowi	wzrokowcom
accusative	wzrokowca	wzrokowców
instrumental	wzrokowcem	wzrokowcami
locative	wzrokowcu	wzrokowcach
vocative	wzrokowcze	wzrokowcy

Related terms

adjective

wzrokowy

adverb

wzrokowo

noun

wzrok

Further reading

wzrokowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wzrokowiec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.