wyznacznik

Polish

Etymology

From wyznaczać +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨzˈnat͡ʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɲik
  • Syllabification: wyz‧nacz‧nik

Noun

wyznacznik m inan

  1. (mathematics) determinant

Declension
Declension of wyznacznik
singular plural
nominative wyznacznik wyznaczniki
genitive wyznacznika wyznaczników
dative wyznacznikowi wyznacznikom
accusative wyznacznik wyznaczniki
instrumental wyznacznikiem wyznacznikami
locative wyznaczniku wyznacznikach
vocative wyznaczniku wyznaczniki

Further reading
  • wyznacznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyznacznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.