wynalazca

Polish

Etymology

From wynaleźć +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /vɨ.naˈlas.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -ast͡sa
Syllabification: wy‧na‧laz‧ca

Noun

wynalazca m pers (female equivalent wynalazczyni)

inventor

Declension

Declension of wynalazca

	singular	plural
nominative	wynalazca	wynalazcy/wynalazce (deprecative)
genitive	wynalazcy	wynalazców
dative	wynalazcy	wynalazcom
accusative	wynalazcę	wynalazców
instrumental	wynalazcą	wynalazcami
locative	wynalazcy	wynalazcach
vocative	wynalazco	wynalazcy

Related terms

noun

wynalazek

verb

wynaleźć

Further reading

wynalazca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wynalazca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.