wykwit

Polish

Etymology

Deverbal from wykwitnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.kfit/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨkfit
  • Syllabification: wy‧kwit

Noun

wykwit m inan

  1. crowning achievement
  2. (pathology) efflorescence, lesion (cutaneous or mucosal)
  3. (chemistry, geology) efflorescence
  4. any slime mold of the genus Fuligo

Declension
Declension of wykwit
singular plural
nominative wykwit wykwity
genitive wykwitu wykwitów
dative wykwitowi wykwitom
accusative wykwit wykwity
instrumental wykwitem wykwitami
locative wykwicie wykwitach
vocative wykwicie wykwity
adjectives
  • wykwitły
  • wykwitnięty
nouns
  • kwiat
  • wykwitanie
  • wykwitnięcie
verbs

Further reading
  • wykwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykwit in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.