wyględać

Old Polish

Etymology

From wy- + ględać. First attested in the fifteenth century. Compare Old Czech vyhledati and Old Slovak vyhľadať.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨɡlʲæ̃dat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨɡlʲæ̃dat͡ɕ/

Verb

wyględać impf

  1. to look out for; to await
    • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 11, 5:
      Anna, matka gego, na kozdi dzen wiglyødala a syadala na wyrzchu geney gori podle drogy, otkødze moglabi swego sina z daleka zazrzecz gydøcego
      [Anna, matka jego, na kożdy dzień wyględała a siadała na wirzchu jenej gory podle drogi, otkądże mogłaby swego syna z daleka zaźrzeć jidącego]

Derived terms

nouns
  • wyględacz
  • wyględanie
  • wyględca
verbs

Descendants

  • Polish: wyglądać
  • Silesian: wyglōndać

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.